PhotoCredit: Pinterest
Geçen hafta iş çıkışı üşenmemeyi başarıp spor salonuna adım attığımda hissettiğim duygu hakikaten paha biçilemez cinstendi. Bilirsiniz ilk günler hep zordur. Zaten spor salonuna da yürüyerek gittiğim için ilk 40 dakikalık bir yürüyüş seansının ardından iyice ısınmış olarak girdim sınıfa.
İnsanı son derece dinginleştiren, sakinleştiren ve güçlendiren bir aktivite yoga. Daha şimdiden sırtımın ve özellikle de omuz çevremin biraz daha açıldığını hissediyorum. Bir de nedenini bilmediğim şekilde son 1 senedir ağrıyan dizlerim konusunda da yardımcı oldu gibi geliyor :) Ben ilk seanstan sonra ertesi gün yoğun bir şekilde diz ağrısı çekerim diye korkmuştum (çünkü yoga dersi boyunca dizim çok ağrımıştı) ama tam tersi oldu: ağrı bir hayli hafifledi.
Tabii şu an çok yeni başladığım için henüz ayak parmaklarıma bile dokunamıyorum. Eğildiğimde uzanabildiğim maksimum yer dizlerimiz bir tık altı... Ama olsun durmak yok, pes etmek hiç yok! Bakalım bir ayın sonunda uzanabildiğim noktada değişiklik olacak mı?
Ha, unutmadan. yoga esnasında çıkışta ne yesem diye düşünmemeyi başardığımda, işte o zaman, bence asıl gelişmeyi göstermiş olacağım. Yahu insanlar kafasını boşaltıyor, sakinleşiyor, benimse aklıma sadece taze ekmek alayım fırından, semizotu salatası mı yapsam tarzı düşünceler geçiyor. Bunu çözmem lazım.
Şu aşırı yoğunluktan fırsat bulduğum ilk an sağlıklı beslenme kısmına da el atacağım ama bakalım ne zaman mümkün olacak :) Bir sonraki haftanın gözlemleri, gelişmeleri ve notları için takipte kalın!
Sevgiler,
Meriç
takıpdeyiz;)
YanıtlaSil