Schiller, Neseye Övgü ve Twitter

Ludwig van Beethoven'ın 9. senfonisini herkes bilir (ne yazık ki özellikle şu ara reklamlarda bile kullanılıyor). Bu eserin sözleri, Schiller tarafından yazılmıştır. Uzun versiyonu son derece uzun olmakla beraber, pek de güzeldir. Ama bizi ilgilendiren kısmı girişi:

"Freude, schöner Götterfunken,

Tochter aus Elisium,

Wir betreten feuertrunken,

Himmlische, dein Heiligthum.

Deine Zauber binden wieder, 

Was die Mode streng getheilt, 

Alle Menschen werden Brüder, 

Wo dein sanfter Flügel weilt."

Yani diyor ki;

"Neşe, Tanrı'ların güzel kıvılcımı,

Cennetin kızı,

Ateş sarhoşu giriyoruz,

Kutsal tapınağına,Tanrıça!

Büyün yeniden birleştirir,

Alışkanlıklar neyi ayırdıysa birbirinden, 

Bütün insanlar kardeş olur, 

Yumuşacık kanadın nereye uzanırsa."

Hayatımda yeri büyük olan bu eserle ve orijinal sözlerle tanışmam, ilkokula giderken koroda olmuştu.Yıllar geçtikçe 1785 senesinin yazında yazılmış bu şiirin sözleri ve ifade ettikleri büyüdükçe büyüdü (ve büyük oranda büyüledi). Neşe önemliydi, neşe bizi birbirimize bağlardı, bir kitapta okumuştum: "Mutluluğun mevcudiyeti belli sebeplere bağlıdır ve gelip geçer. Ancak neşe kendiliğinden ortaya çıkabilir ve bir ruh halidir" diyordu. Bir sabah durup dururken neşeli uyanabilirsiniz mesela.

Ya da bir sabah uyandığınızda Twitter kapatılmıştır. Bu durumda pek neşeli olamazsınız. Her geçen gün Gregor Samsa olarak uyanmaya bir kaç adım daha yaklaşırken, neşeden pek eser kalmaz.

1989 Noel'inde, Berlin duvarının yıkılışından 1 ay sonra, Gendarmenmarkt'taki Ostberliner Konzerthaus'ta 9. Senfoni çalınırken, orkestra şefi Lenard Bernstein ufak bir değişiklik yaptı. Koro hep bir ağızdan dedi ki:

„Freiheit, schöner Götterfunken...“

yani

"Özgürlük..."

Bütün insanlar kardeş olur özgürlük, senin yumuşacık kanadın nereye uzanırsa.

Yeniden birleştirir büyün, bizi ne ayırdıysa...

Sevgiler,

Meriç